Boeren zijn onmisbaar voor de Hoeksche Waard

Hoeksche Waard - Akkers, polders, kreken en dijken. Dat zijn de woorden die zeker voorbijkomen als je mensen vraagt of zij het Hoeksche Waardse landschap kunnen omschrijven. Maar wat gebeurt er als steeds meer boeren stoppen?

En wat doet dit met ons landschap? Wethouder Paul Boogaard is verantwoordelijk voor de portefeuille landbouw en maakt zich zorgen over de sector. “De regels worden steeds strenger en boeren worden steeds vaker gezien als een probleem, terwijl ze onmisbaar zijn. Ik spreek Tweede Kamerleden die zeer betrokken zijn bij de agrarische sector, maar soms denk ik weleens: weten ze in Den Haag en in Brussel nog wel waar ons voedsel vandaan komt?”
Regelmatig gaat de wethouder op bezoek bij boeren om op de hoogte te blijven van zaken waar zij tegenaan lopen, om dit vervolgens ook aan de orde te stellen bij invloedrijke personen in Den Haag en Brussel. En er speelt heel veel. Van de boerenprotesten in 2019 tot aan het Europese landbouwbeleid dat in 2023 verandert.

Onlangs was Boogaard op bezoek bij ‘Hoeksche Boerin’ Trudy de Jong. Ook zij maakt zich zorgen. “Mede door de steeds strenger wordende regels en de lage prijzen die we voor onze producten krijgen is het steeds moeilijker om een boterham te verdienen. Dat maakt de toekomst van de boeren in Nederland heel onzeker,” aldus de doorgaans positieve boerin.

Sinds 2018 werkt Trudy fulltime op de boerderij van haar vader in Zuid-Beijerland. Zelf woont ze met haar gezin in Numansdorp, maar de verhuizing naar het ouderlijk huis komt steeds dichterbij. Het is de bedoeling dat ze het bedrijf volledig van haar ouders over gaat nemen. Een gewaagde stap, zeker als je weet dat zij het toekomstbeeld ook onzeker vindt. “Ik droomde er als klein meisje al van om later zelf op de boerderij te gaan wonen. Later ging het steeds meer kriebelen om de boerderij ook echt over te nemen. Het is een levensstijl die goed bij mij past. Maar mijn zoon is nu 9 en roept ook al dat hij later boer wil worden. En heel eerlijk, dan zeg ik dat hij eerst maar iets anders moet gaan doen. Dat lijkt me verstandiger, want ik weet niet of er toekomst in zit.”

Trudy besteedt veel tijd en aandacht aan het onderhouden van haar social media accounts om aan iedereen te laten zien hoe mooi het boerenleven is, maar ook om te laten zien welke uitdagingen ze tegenkomt. Dat kan gaan over gaten in aardappelen door een ritnaaldenplaag - dat is de larve van een kever - maar ook over de steeds strenger wordende regels waaraan ze moet voldoen. “Veel regels worden achter het bureau bedacht, maar zijn totaal onwerkbaar en hebben veel impact. Neem bijvoorbeeld de nieuwe nitraatrichtlijnen. Je moet je akker eens per vier jaar een jaartje laten rusten. In de toekomst willen ze zelfs naar eens per drie jaar toe. Voor een akkerbouwer betekent dit dus dat je één derde van je inkomsten gaat missen.”

Dit soort regels frustreren de landbouwwethouder enorm. Boogaard: “Het wordt de boeren heel moeilijk gemaakt. We hebben het hier vaak over familiebedrijven. Over harde werkers, die lange dagen maken om ons van voedsel te voorzien. Tegen kantoormedewerkers wordt ook niet gezegd dat ze een derde van hun salaris moeten inleveren omdat dit nu eenmaal zo afgesproken is in Europa. Het beeld dat vaak in de media wordt neergezet over boeren als vervuilers en grote veroorzakers van bijvoorbeeld het stikstofprobleem, helpt ook niet als het gaat om steun en begrip voor onze agrarische sector die wereldwijd juist zo hoog staat aangeschreven om kennis, innovatie en kwaliteit.

Het wordt tijd dat de agrarische sector betrokken wordt bij het bedenken van oplossingen voor de problemen, in plaats van het blijven opleggen van beperkingen en strengere regels die ervoor zorgen dat steeds meer boeren geen andere optie meer zien dan stoppen met het bedrijf. We hebben de boeren keihard nodig. Vanwege het voedsel, maar ook om het prachtige landschap van de Hoeksche Waard te behouden.”