Kijk …Scheuren in de weg, ze lopen met me mee.
Kijk …Scheuren in de weg, ze lopen met me mee.

Op weg …. – Maartse dichtregels uit het vrije veld

Hoeksche Waard - Sabine Alders-du Bosc, Dichter van de Hoeksche Waard, heeft voor de maand maart een fraai gedicht gemaakt.
Weggetjes en wegen, ik kom ze overal tegen. Ook híér weven zij hun web van grijs en grauw en ze brengen mij bij jou of in verwarring en waar ik wezen wil.
Kijk …Scheuren in de weg, ze lopen met me mee.
Het lijkt een veld van craquelé. Soms in de lengte door het land, soms als een dwarsverband. Gelijmd, gestopt, soms volgepropt, geplakt, gepleisterd, gepolijst. Toch altijd dieper ingesneden de sporen van het verleden In lijn met het heden.
Zie… Grasgroen, dat de weg flankeert. Een reiger, die langs de sloot flaneert en zover je ziet omgeploegd antraciet. Dan durf ik de blik op te richten, met het oog op vergezichten en ietsje verder nog omhoog richting hemelboog.
Daar breekt blauw door het grijsgrauw. Voorzichtig reiken vroege zonnestralen om nieuw leven bovengronds te halen. Een frisse bries roept al het lieve leven op "Kom! Kom! Kom uit gaten en uit holen, kom uit je winterslaap, je was al lang genoeg verscholen!” Zie, ondanks al ons menselijk verstoren, in de natuur gaat nooit de hoop verloren.
En ik … Ik vind mijn weg langs weggetjes en wegen en kom in mijzelf het leven tegen.
Sabine Alders-du Bosc©