Afbeelding
Foto: Leonore en Gertruda zijn twee van de verloskundigen van de Oud-Beijerlandse praktijk

Leonore en Gertruda hebben al honderden Hoeksche Waardse baby’s op de wereld geholpen

Algemeen 111 keer gelezen

Ze hoeven maar te zeggen dat ze verloskundigen zijn, of de bevallingsverhalen vliegen hen gelijk om de oren. “Op vakantie, als je nieuwe mensen ontmoet,” zegt Leonore hoofdschuddend. Ze kunnen er wel om lachen. “Het hoort erbij. Het is ook een fascinerend beroep.”

Leonore en Gertruda runnen samen met collega’s Sabrina en Mirjam de verloskundigenpraktijk OBLEO (Oud-Beijerland en omgeving). Ze hebben al heel wat Hoeksche Waardse baby’s op de wereld geholpen. Ze doen met de praktijk zo’n honderd bevallingen per jaar. “Elke bevalling is weer een unieke gebeurtenis,” zegt Leonore. “Elke keer als je dienst hebt en de telefoon gaat, is het weer spannend. Hoe zal het dit keer allemaal gaan?”

Met zijn vieren doen ze aardig wat thuisbevallingen. “Zo’n 70 procent is bij ons een thuisbevalling. Terwijl het landelijke gemiddelde maar 10 procent is,” vertellen de twee. Leonore: “We zitten hier wat dat betreft best in een behoudende regio. Mensen hebben een nuchtere insteek, zien een zwangerschap als een natuurlijk iets. Niet iets waar het ziekenhuis zich gelijk mee moet bemoeien.”

“Bij de portier stond een bed klaar en de lift werd tegengehouden. We waren nét op tijd”

En als ze dan toch naar het Ikazia of Maasstad gaan, is zo’n beetje de meest gestelde vraag: ‘maar wat nu als de tunnel afgesloten is?’ Gertruda: “Het is ook niet normaal hoe vaak de tunnel dicht is. Maar wij mogen altijd door de fietstunnel. Niks aan de hand dus.” Je strandt dus niet zomaar onderweg. “Snelwegbevallingen hebben we nog nooit gehad. Wel één keer bíjna: toen moesten we wel door rood rijden, belden we de portier bij het ziekenhuis om beneden een bed klaar te zetten en de lift open te houden. Daardoor waren we nét op tijd.”

Maar als de baby er is, houdt hun werk zo ongeveer op. Vinden ze dat niet jammer? Leonore: “Ons deel is dan klaar, maar voor een moeder begint het dan eigenlijk pas echt. Het zou leuk om zijn drie maanden nog een nacontrole te doen: dan ben je veel meer gewend aan de nieuwe situatie en kom je onderhand van die roze wolk af. Hoewel, die wolk is natuurlijk niet altijd roze. Sowieso áltijd roze met grijs. De verwachtingen zijn hoog, maar het is niet altijd zo super.” Gertruda vult aan: “Ken je die Netflixserie The Let Down ? Daar zie je een nieuwe moeder ook maar wat aanklooien. Die serie kan echt alleen maar gemaakt zijn door iemand die zelf kinderen heeft, zo realistisch en hilarisch. En soms een tikkie overdreven natuurlijk.”

Fragment van The Let Down (tekst gaat verder na video)

Mooiste moment

Gertuda: “Het mooiste moment van ons werk vind ik dat ene, korte moment als de baby nét geboren is. Dan is er zo’n intens gevoel, een moment van ontlading, geluk, de pijn is voorbij. Ik zou willen dat elke bevalling zo verliep, maar helaas is dat niet zo. Soms eindigt het in een keizersnede. Of moet je de plannen omgooien en beland je toch in het ziekenhuis, mét pijnbestrijding terwijl je dat niet van plan was. Ons doel is om een moeder met een goed gevoel op de bevalling te laten terugkijken. Daarom nemen we ook echt de tijd om er na afloop en in kraamweek nog goed over na te praten.”

Dit artikel komt van indebuurt.nl/hoekschewaard. Meer inspirerende verhalen over Hoeksche Waard lezen? Ga dan naar de site.

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant