Zwaar gewonde Janienke weer even bij ‘haar’ bloemenstal

Oud-Beijerland - Het was voor alle betrokkenen een emotioneel moment: Janienke van der Velden was woensdagmiddag 7 december weer even terug in de Hoeksche Waard. De 24-jarige Nieuw-Beijerlandse raakte afgelopen zomer bij een auto-ongeluk zwaar gewond. Ze ligt al 22 weken op de intensive care van het Erasmusziekenhuis. 

Klokslag twee uur draait een ambulance achteruit rijdend de Molendijk op ter hoogte van het Marktplein. Verbaasde blikken en hier en daar lichte onrust: wat is er aan de hand? Nog meer verbazing bij het winkelend publiek maar niet bij het personeel van de bekende bloemenzaak op de Molendijk van Peet the Flowerman als de deuren openzwaaien. Er klinkt luid applaus. Hun collega Janienke komt even op bezoek bij haar baas en collega’s. Helaas nog niet op eigen kracht. 
Dankzij een bijzonder initiatief van het ziekenhuis werd dit bezoek mogelijk. ‘In uitzonderlijke gevallen doen we dit’, legt een begeleidend ziekenhuisarts uit. Hij heeft Janienke onder behandeling en kent haar situatie. ‘Het is belangrijk als iemand al zo lang in het ziekenhuis ligt om weer eens de buitenlucht te voelen, maar het moet wel verantwoord zijn. Janienke wilde dit heel erg graag en haar toestand laat het toe. Haar herstel gaat in kleine stapjes, we hopen dat dit een bijdrage is en haar extra motivatie geeft.’

Intussen kunnen veel collega’s het om begrijpelijke redenen niet helemaal droog houden. Het moet ook heel aangrijpend zijn je collegaatje zo te zien, knikt haar moeder die eveneens bij het bezoek aanwezig is. ‘Ook voor Janienke zal dit een heel emotioneel moment zijn’, weet ze, ‘ze ligt al zo lang in het ziekenhuis, allerlei breuken, inwendig letsel, echt van alles. Ik weet dat ze dit zó graag wilde. En straks gaan we nog naar de brandweerkazerne van Nieuw-Beijerland, ze is tevens brandweervrouw. Leden van de scouting Suaneblake zijn daar ook, ze is er leidster, ze deed zoveel. Ik vind het heel mooi dat ze dit voor haar doen, al zal ze vanavond wel afgedraaid zijn.’

Janienke geniet intussen zichtbaar van de aandacht, alle bekende gezichten en het vertrouwde plekje. Peet houdt het luchtig en grapt: ‘Ik geef je straks wat bossen bloemen mee en kom ze dan morgen als boeketjes wel weer bij je ophalen, is dat goed?’ Intussen kent hij de ernst van de situatie, Janienke zal niet terugkeren tussen de bloemen, ze is straks aan een rolstoel gebonden. ‘Ik wil het graag positief houden’, zegt de bekende bloemenman, ‘het was een mooi moment. Natuurlijk heel emotioneel, maar zo geweldig fijn voor haar en voor ons dat dit kon. Intussen staat haar leven en dat van haar ouders wel al maanden volledig op z’n kop. Het is op de eerste dag van de vakantie gebeurd, wat een drama. Ze deed bij ons alles, verkoop, bloembinden, echt een zeer gewaardeerde kracht.‘

De temperatuur op de dijk is verre van riant, de lucht betrekt steeds meer, de ambulancemensen geven voorzichtig aan dat het tijd wordt om verder te gaan. Op naar Nieuw-Beijerland. Janienke wordt behoedzaam nog eens extra ingepakt. ‘Het is een bijzondere dag’, zegt ze bij het vertrek, ‘ik ben heel blij hier geweest te zijn.’ En over haar toekomst: ‘Het gaat heel langzaam vooruit maar ik wil voor volledig herstel gaan.’ 

(tekst: Conno Bochoven)